Meer kleur met een maatje

Diny is een levenlustige vrouw met veel interesses. Ze heeft een visuele handicap waardoor ze nog maar heel beperkt ziet. Daardoor komt ze minder buiten de deur dan ze wil. Met bezoekmaatje Bernadette komt de wereld gewoon naar haar toe!

Het is woensdag half drie wanneer ik aankom. Een regenachtige dag, maar de zon breekt net door. In de hal zit Bernadette (68) op mij te wachten. ‘Zo hoef je niet te zoeken’, zegt zij. Samen nemen we de lift naar het appartement waar Diny sinds ruim 3 jaar woont.

“Ik dacht eerst dat de kleuren verkeerd afgesteld waren”

Diny (79) heeft een visuele handicap. Met één oog ziet ze nog maar 15% en het andere oog is erg beperkt in de hoek waarmee zij nog kan zien. “Als ik TV kijk zie ik alleen maar wazige beelden. Ik dacht eerst dat de kleuren verkeerd afgesteld waren”, vertelt zij. “Brieven of kaarten kan ik niet lezen”. Ondanks haar beperking is zij zeker geen vrouw die zit te kniezen. In tegendeel. Zij is levenslustig, wil erop uit en heeft een enorm brede interesse. Zij staat op het standpunt: als je het zelf kunt, moet je het zelf doen!

Diny werkte na haar opleiding in een psychiatrische inrichting in Vught. Toen Diny is in 1964 trouwde moest zij stoppen met werken. “Ja zo ging dat in die tijd”, zegt ze. Haar man overleed echter al in 1969. Uit dit huwelijk heeft Diny een zoon, Andre. Zij is niet meer hertrouwd. Zij heeft wel een vriend gehad. “Ze zeiden dat ik hokte”, zegt ze op een ietwat ondeugende manier!

Behoefte aan gezelligheid

Iedere dag wordt ze opgehaald om bij haar zoon Andre thuis warm te eten. Ondanks dat Andre iedere dag wel komt, zijn de dagen voor Diny soms lang. “De wintermaanden zijn het moeilijkste”, vertelt zij. “Ik kan moeilijk naar buiten vanwege mijn visuele beperking. Ik ben meer van het voorjaar en de zomer. Tilly (red: vrijwilligercoördinator bij Cordaad) vroeg aan mij of een bezoekmaatje niet iets was voor mij”. Dat leek haar wel wat en zo komt Bernadette in haar leven.

Doorgewinterd maatje

Bernadette heeft vroeger in de gespecialiseerde gezinszorg gewerkt. “Daar leer je wel het gesprek voeren”, merkt zij terloops op. Cordaad heeft hen bij elkaar gebracht. Het klikte direct. De eerste gemeenschappelijke interesse die ze noemen is ‘honden’. Bernadette moest ook stoppen met het werk in de gezinszorg toen zij trouwde. Zij heeft 3 kinderen die inmiddels het huis uit zijn. Ze is opnieuw gaan studeren en heeft nog 33 jaar lang naailessen gegeven.

Voordat zij als bezoekmaatje is gekoppeld aan Diny, is Bernadette 15 jaar lang bij iemand anders op bezoek geweest. Een wat oudere collega waarbij Bernadette tijdens haar opleiding als gezinsverzorgster stage had gelopen. Zij was erg alleen. Toen zij overleed heeft Bernadette zich voorgenomen opnieuw iemand te zoeken om regelmatig te bezoeken.

Momenten delen met elkaar

Eén keer per week op woensdag bezoekt Bernadette Diny. Als het even niet uitkomt spreken ze een ander moment af. Aan gespreksonderwerpen hebben Diny en Bernadette geen gebrek. Of het nu gaat over politiek, geloof en kerk, de verandering van het pensioenstelsel, de jeugd, het gebruik van de smartphone, allemaal thema’s die zomaar voorbij komen. Maar de wat lastigere thema’s worden niet geschuwd. Zo heeft Bernadette vorige week haar hond moeten laten inslapen. Dat zijn de verdrietige momenten die er ook mogen zijn.

Bernadette: “We hebben elkaar nodig om samen iets te zijn.”

Diny schuwt het niet om het onvermijdelijke thema als haar begrafenis bespreekbaar te maken. “Ik heb altijd veel in de natuur gewandeld”, vertelt zij. “Ik wil op een natuurbegraafplaats begraven worden”. “Overigens praten we niet alleen”, vult Bernadette aan, “af en toe gaan we er ook op uit. We zijn al naar de Kringloop Winkel geweest en een keer wezen kienen”.

Diny maakt zich ook sterk voor visueel gehandicapten. “De wethouder is hier geweest om te luisteren. Denk aan een geluidsondersteuning bij de verkeerslichten, meer zebrapaden, verkeersborden die midden op het trottoir staan of auto’s.”

Voor allebei heel fijn

“Cordaad is een mooie organisatie en doet heel goed werk zeggen beiden. Je kunt heel veel voor elkaar betekenen. Je haalt zoveel voldoening uit maatjeswerk. Het mag best groter opgezet worden”, zegt Bernadette. “De gesprekken en onderwerpen houden je scherp. Je bent niet alleen in je appartement, maar denkt na over wat daarbuiten allemaal gebeurt. Je blijft bij de tijd en ik kan altijd terugvallen op Bernadette”, vertelt Diny.

Na ander half uur neem ik afscheid. Een waardevolle en gezellige ontmoeting. Ik durf rustig te zeggen twee zonnetjes… Het is een mooi inkijkje in hun leven en laat zien hoe waardevol maatjes zijn. Mensen voor mensen!